دستگاههای تعیین هویت زیستی یا کنترل دسترسی بایومتریک از مهمترین دستگاههای حفاظتی هستند که امروزه در تمام محیطهای اداری و امنیتی مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع همواره دنبال دستگاههایی هستیم که بتوانیم هویت افراد را پیش از ورود یا خروج از محوطه مورد نظر تشخیص دهیم. در بین دستگاههای منترل دسترسی که سرعت و دقت مطلوبی داشته باشند دستگاههای تشخیص هویت زیستی یا بایومتریک حرف اول را می زنند. در کسب و کارهای امنیتی از این دستگاهها با نام دستگاههای کنترل دسترسی زیستی (Biometric Access Control)یا سیستم کنترل دسترسی زیستی یاد می شود. علت این نامگذاری هم به تکنولوژیهای تشخیصی بکار رفته در این دستگاهها بر می گردد که بر اساس ویژگیهای افراد و برپایه الگوگیری و الگوریتم سازی آنها بدست می آید.

با توجه به آماری که شرکتهای سازنده تجهیزات مداربسته و سیستمهای نظارت تصویری بدست آورده اند، تنها 1 درصد از مشکلات سیستمهای نظارت تصویری و دوربین های مداربسته به سخت افزارها یا ایرادات دستگاهها بر می گردد. در اصل 72 درصد از تماسهایی که با مراکز خدمات و تعمیر دوربین مداربسته و سیستم های نظارت تصویری می شود بدلیل مشکلات انتقال تصویر دوربین مداربسته بدلیل کابل کشی یا سوکت زنی اشتباه و اشتباهات حین نصب دوربین مدار بسته هستند. بعلاوه 27 درصد از تماسها با مراکز تعمیر و سرویس دهی سیستمهای مداربسته مربوط به برق و ارتباطات الکتریکی است که شامل ولتاژ رسانی نامناسب یا بیش از حد و مشکلات الکتریکی ساده و اساسی است.

دوربین‌های مدار بسته دید در شب برای تضمین امنیت و نظارت در شرایط تاریک یا کم نور ضروری هستند. آنها می‌توانند تصاویر واضح و دقیقی از اشیاء و افراد (حتی زمانی که نور کمی وجود دارد یا اصلاً وجود ندارد)، ثبت کنند.